قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانون‌دیزاین می‌گذرد! و دقیق‌تر قریب به یک سال از کم فعالیت شدن و خسته شدن یانون‌دیزاین!
یانون‌دیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقه‌مندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلی‌ها در سال‌های ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیل‌های گاه‌به‌گاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانش‌گاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانون‌دیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع می‌کردند. خیلی‌ها ابراز لطف فراوانی را در این سال‌ها به تیم فعال یانون‌دیزاین ابراز کرده‌اند و همین خیلی‌ها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیش‌برد حرکت یانون‌دیزاین بودند.
واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یک‌سالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزه‌ای که این سال‌ها پشت یانون‌دیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سال‌های گذشته افتاده بود مانع آن می‌شد که به کل یانون‌دیزاین را فراموش کنیم....
ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردی‌بهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابه‌پای تحولاتی که در پیرامون ماست.
سازه ای خوب و پوششی جالب برای یک عوارضی در هند. دهلی نو.
جهت دیرک سازه از یک سمت به سمت دیگه تغییر می کنه و زاویه ش با زمین تغییر می کنه و به این ترتیب سازه نسبت به نقطه مرکزی ش تقارن مرکزی داره که خیلی به باربری و تحمل نیروهای جانبی در سازه کمک می کنه. این خیلی جالب بود.
این طرح مسابقه برام جالب بود؛ از این حیث که دیگه رسما فضای سبز و فضای باز رو در طبقات یک برج بلند آورده ؛ رسما در طبقات از فضای باز سرسبز با ارتفاع بلند برخورد هستیم که تعریف جدیدی از برج نشینی و بلندمرتبه سازی ایجاد کرده.
کلاژ عبارته از چسباندن تکه تکه هایی از کاغذ و مقوا و پارچه و هر متریال دیگه که درکنار هم ترکیبی هنرمندانه رو ایجاد کنن. در کلاژ قرار بر استفاده از ظرفیت های بافت و رنگ خود متریال هاست و طراح کم‌تر چیزی رو به صورت نقاشی به کار اضافه می کنه.
مجموعه زیر یک نوع کلاژ با استفاده از برش‌هایی از یک تصویر معماریه که نوعی تخریب و فروپاشی در بنای موجود در تصویر رو بازنمایی کرده.
ایده کار و نحوه اجراش خوب و دیدنی بود.
یکی از مجموعه بناهای ماندگار کنزو تانگه، معمار مشهور ژاپنی.
موزه و پارک صلح هیروشیما که به خاطره واقعه باورنکردنی اما واقعی بمباران اتمی شهرهای هیروشیما و ناکازاکی توسط امریکای مدعی صلح در هیروشیما ساخته شد....
چندتا کار برای نشون دادن عمق فجایعی که در جنگ تحمیلی توسط بمباران های شیمیایی عراق بر سر ملت مظلوم مون اومد یا هزینه هایی که از قبل تروریسم هر روز و هر ساعت داریم می دیم، انجام دادیم!!؟
یک کلبه که انگار از آسمون افتاده!
اول بار که این طرح رو دیدم با دیدن چند تصویر اول فکر کردم کل کار محصول یه شبیه سازی خوب رایانه ایه اما بعد متوجه شدم که نه انگار! این اثر فوق العاده جالب و هیجان انگیز ساخته شده.
کلبه ای سنتی با باغچه ای خودمونی که بر قامت یک بنای بی روح عصر جدید، مثل ستاره ای از آسمون افتاده باشه.
منظرسازی باغچه ی کلبه از خودش هم جذاب تره به نوعی!
Room Portraits یک پروژه تهیه پرتره از اتاق ها ست! یعنی اتاق ها رو از بالا ماننده پلان معماری عکاسی کردند و تمام رخ در ذیل مجموعه پرتره های فضای اتاق قرار دادند. به جز ایده جالب و نوآوری در انتخاب نمای عکاسی ش، چیزی که برام جالب بود مقایسه این تصاویر با تصویرسازی هایی بود که ما در معماری به منظور نشون دادن فضاهای معماری از بالا یعنی پلان تهیه می کنیم.
بچه معمارها حواس‌شون هست که معماری هاشون اون پلان های شق و رق و تر و تمیز با مبلمان چیدمان شده و بهینه نیست دیگه!!؟
استفاده از پوشش های چادری در نقش دیوار و جداره‌های پیرامونی بنا با همون منطق انحناهای دوگانه لازم برای سازه‌ای عمل کردن این پوشش ها...
فکر کنم فصلی نو در نحوه‌ی استفاده از این پوشش ها باشه چنین کاری
بعضی ها این میزان آمیختگی با طبیعت رو به صورت بکر می پسندن.
اما من این رو یک زیاده روی یا بهتره بگم یک تناقض می دونم. بلاخره شما یا قرار داری در دل طبیعت وحشی و بکر زندگی کنی یا می خوای از امکانات تمدن جدید بهره ببری! چرا آخه باید روی مبلمان و زیر کولر و مقابل تلویزیون نشست و بعد خودمون رو گول بزنیم که در دل یک غار طبیعی هستیم!؟
بازیه انگار....
