این بنا ترکیب یک هتل ۱۵ اتاقه و یک بازارچه محلی با تمرکز بر فروش محصولات محلیه. این دو بخش در همون لابی و آتریوم میونی با هم تماس پیدا می‌کنن که در ادامه تصاویری ازش می بینین. وقتی از معماری آمیخته‌گی با فرهنگ و سنتی قدیمی مراد بشه دیگه نمی‌شه به راحتی از عناصر ساختمانی معماری مدرن و متریال‌های صنعتی اون هم به نحوی بی‌پروا استفاده کرد. و به طور ویژه اون که خیلی اوقات برای اتصال کالبد به خاطرات و حال و هوای فرهنگ سنتی لازمه معمار بکوشه.

در این بنا گروه معماران به خوبی تونستن با نوآوری در به کارگیری عناصر بومی و سنتی که با موضوع کشاورزی و محصولات بومی اقلیم ژاپن هم هماهنگه، به بنایی با هویت مشخص فرهنگی دست پیدا کنن. حتی در این میون انتخاب این معماران در بخش نما موفق‌تر از انتخاب متریال و نحوه‌ی فضاسازی داخلی بناست چرا که صادقانه تر و متناسب‌تر انتخاب شده و مانند داخل به صورت نمایشی با طبیعت تطبیق نداره.

با هم در یانون دیزاین از لندآرت حرف‌ها زدیم و کارها دیدیم. مثلا (+) (+) (+)

اون کارها یک مشخصه داشتند و اون این‌که در دل طبیعت بودند و اگرچه دست‌برد انسانی درشون مشهود بود اما به واسطه‌ی بستر طبیعت، فرم‌ها و فضاسازی‌ها بیشتر طبیعی نشون می‌داد. 

در مجموعه زیر -که آثار همون جناب  Patrick Dougherty مشهوره که قبل از این هم در یانون‌دیزاین ازش کلیساهای جامعی که با تنه‌های درختان درست می‌کرد دیده بودیم،- با لندآرت‌هایی مواجهیم که از دل طبیعت ناب بیرون آمدند و در فضاهای شهری قرارگرفتند. فراخور همین زمینه زدایی می‌بینم که محتوای فرم‌ها هم اون نابی طبیعی رو از دست داده و کمی شهری تر شده.

جیمز تاپ‌اسکات استرالیایی، با نوآوری‌های هوش‌مندانه‌ای که با به کاربردن کابل‌های فیبر نوری در بستر طبیعت ایجاد کرده، تونسته به عکاسی‌هایی دست پیدا کنه که در اون‌ها نور ماننده یک سیال در بستر طبیعت حضور داره.

حرکت سیال نور....

می دونین شما با درست مصرف کردن آب و اسراف نکردن چه چیزهایی رو حفظ می کنین!؟

به این مساله فکر کنین. این همون چیزیه که این چند پرده قرار دارن به یادمون بیارن

 این جا در یانون‌دیزاین مدتی ، به یمن مقاله خوب س.اکبری پیرامون لند آرت و چه هست و چه نیست اون بحث مفصل کردیم... خب اون زمان بحث ها و اشکالات متعددی به نگاه اتفاق گرا در لند آرت از جانب نگاه امثال من وارد بود،

با دیدن این کارها در اینترنت به نظرم اومد با انتشار اون‌ها بگم : به نظرم لند-آرت یعنی چیزهایی در حال و هوای این کارها؛ کارهایی که از بستر و متریال و فرصت های طبیعی بهره بردند و امتداد زمین هستند اما محصول نگاهی خلاقانه و معطوف به بیان حرفی روشن و خاص؛ و چندان هم به دست اتفاق سپرده نمی شن....

این کارها در همین شاتی که عکس برداری شدن معنا پیدا می کنن و ممکنه بعد از این ها توسط طبیعت تخریب بشن و حیات هنری اون ها هم تموم بشه.

 

 آفرین بر نگاهی که می گرده و از دل طبیعت زیبایی های اون رو -که بی شمارن- گزین می کنه و مقابل چشم ما میاره.

و صد آفرین بر اولیای خدا که ما رو به خوندن بین خطوط و ورای متون دعوت می کنن تا در فرم و قالب ظاهر جا نمونیم.

"دبی رها شده" نام مجموعه عکسی انتقادیه که به خوبی و درستی روند احمقانه توسعه تمدنی این شیخ نشین بی عقل عرب رو در کویر حاشیه خلیج نیل‌گون فارس به نقد می کشه؛ توسعه ای که به قیمت از بین رفتن تمام هویت ها و اصالت های انسانی و ارزش‌ها و منابع طبیعی منطقه انجامیده و از "دبی" شهری مسخ شده ساخته که مردمان‌ش تنها و تنها به سودای "شکم" غرق در تمتع هرچه بیشتر از پیرامون‌شون روند حیوانی خودشون رو طی می کنن......

ببخشین اگه کمی به ظاهر تندروی کردم. ظلم این عرب شیخ نشین احمق در حق بشریت و کره زمین خیلی زیاده......
(راستی تذکر بدم ها! بنده به هیچ وجه نگاه های ناسیونالیستی ایران پرستانه ندارم و اتفاقا اعتقاد دارم همین امروز هم از گروهی از مردم جهان که سرشون به تن شون میارزه، برخی عرب هستند و جانم فداشون..... اما با ظلم در هر لباسی و قومیتی دشمنم. چه فارس و چه عرب)

 

 اگر قراره درخت ها بریده بشن و به عنوان چوب برای ساخت مبلمان مورد استفاده قرار بگیرن، و اگر خود یک درخت اون چنان خلق شده که ستون محکم واقع بر زمین باشه، و اگر درخت زیباست؛ حتی در دل پاییز برگ‌ریزش و زمستان لختش، و اگر دوست دار طبیعت هستیم و از زندگی های ماشینی بی روح خسته شدیم:
چرا که نه؟

به کار بردن عناصر طبیعت  به صورت خام و پرداخت نشده ؛ البته اون چنان که به استفاده مورد نظرمون خدشه ای وارد نکنه، بهترین راه برای اونه که رابطه مون با طبیعت قطع نشه؛ در پس این "صنعت" سرد و بی روح...

این پست رو از این جهت می گذارم که تصویربرداری کار به غیر از دوربین‌ش که حرفه ای و خوبه، کار ادوات چندان حرفه ای نیست. این یعنی تصاویر خام این کلیپ به راحتی توسط هر کدوم از ما هم -هرچند کار تصویری حرفه ای نکرده باشیم- ممکنه و اون چیزی که منجر به این کار خوب شده تدوین جالب و تناسب خوب کار با موسیقی و اصلاحات رنگی اندکیه که بر کار اعمال شده. تدوین مناسب! این شاید اساسی ترین چیزیه که بهش نیاز داریم.

امید که انگیزه شده باشه براتون ، حتی محصول یک کوهی که با دوستان تون می رین، یک کلیپ زیبا از طبیعت و سفر باشه.

بعضی ها این میزان آمیختگی با طبیعت رو به صورت بکر می پسندن.
اما من این رو یک زیاده روی یا بهتره بگم یک تناقض می دونم. بلاخره شما یا قرار داری در دل طبیعت وحشی و بکر زندگی کنی یا می خوای از امکانات تمدن جدید بهره ببری! چرا آخه باید روی مبل‌مان و زیر کولر و مقابل تلویزیون نشست و بعد خودمون رو گول بزنیم که در دل یک غار طبیعی هستیم!؟
بازیه انگار....