قریب به نه ماه از آخرین پست انتشاری یانون‌دیزاین می‌گذرد! و دقیق‌تر قریب به یک سال از کم فعالیت شدن و خسته شدن یانون‌دیزاین!
یانون‌دیزاین تا پیش از این یک سال، با جامعه بزرگ و علاقه‌مندی از حوزه طراحی ، معماری و هنر آمیخته شده بود. خیلی‌ها در سال‌های ۸۶ که فقط به فرستادن ایمیل‌های گاه‌به‌گاه دیزاین به صندوق ایمیلی معدودی از دوستان ورودی ۸۵ دانش‌گاه هنرم مشغول بودم تا همین آغاز سال ۹۶ ، کم کم روزانه با ایمیل روزنامه یانون‌دیزاین، سیر اینترنتی خودشان در جهان هنر و طراحی را شروع می‌کردند. خیلی‌ها ابراز لطف فراوانی را در این سال‌ها به تیم فعال یانون‌دیزاین ابراز کرده‌اند و همین خیلی‌ها و بسیاری که منتقدانه و تیزبین همیشه ما را مدنظر داشتند، عمده انرژی و انگیزه پیش‌برد حرکت یانون‌دیزاین بودند.
واقعیت آن است که مسائلی شخصی برای یک‌سالی این حرکت را متوقف کرد... اما عمده انگیزه‌ای که این سال‌ها پشت یانون‌دیزاین بود و اتفاقات خوبی که پیرامون آن در سال‌های گذشته افتاده بود مانع آن می‌شد که به کل یانون‌دیزاین را فراموش کنیم....
ما به امید خدا از امروز یعنی ابتدای اردی‌بهشت ۹۷ دوباره با انگیزه شروع خواهیم کرد. با هم از جهان هنر و طراحی خواهیم دید.... روزانه و پابه‌پای تحولاتی که در پیرامون ماست.
به نظرم باید گفت بین غرفه های سرپنتاین این سال های هایدپارک بهترین غرفه ایه که طراحی و ساخته شده. و این یعنی جایزه پریتزکر بعدی باید به هرزگ و دمورن داده بشه :) !
غرفه ای که هم یک استخر بزرگ شهریه و هم یک سایه بان خوب و فضای نشیمن خنک و مطبوع
یک رنگین کمان مصنوعی !
رنگین کمانی که دور تا دور این ساختمون روزی دوبار هر بار به قدر پانزده دقیقه شکل می گیره. به لحاظ فنی کار سختی انجام شده و به لحاظ هنری کاری فوق العاده....
اما
کم پست هایی این جا با هم ندیدیم که هر کدوم به نحوی دست برد به محدوده قدرت الاهی (در پهنه‌ی توانایی ها و اندیشه های جهان سنت) به حساب میامدن.
نمی خوام بی دلیل بگم این ها به این قصد این کارها رو می‌کنن. دارم از امری ناخودآگاه حرف می زنم به نوعی....
به شخصه فکر می کنم این ها آخرین تقلاهای بشریه انگار...
این روزها، چقدر خوب باغ‌سازی می کنن این چینی‌ها. حتی تونستن با ذائقه‌های غربی‌تر هم کنار بیان و از طراحی زاهدانه خودشون به طرح‌هایی موفق با پوشش گیاهی وسیع و کاربرد زیاد عناصر جان‌دار طبیعی دست پیدا کنن و باز هم طرح‌هایی بی‌نظیر و فوق‌العاده
اگه یادتون باشه پستی رو با هم دیدیم که باغی از باغ‌های خوب چینی در دوران اخیر رو در خودش داشت. باغ هزارپل! اگه یادتون نیست می تونین این جا رو ببینین دوباره: + ، +
هم در اون پست و هم در این جا مشاهده می شه که چینی ها چه خوب تونستن با اضافه کردن رنگ قرمز در طبیعت سبز که نوعی نماد ونشان خودشونه و جزو عناصر هویت‌ساز کهن معماری خودشون به حساب میاد، و کاربرد عناصر معمارانه سبک و یا مبلمان شهری آمیخته با بافت‌های طبیعی سبز رنگ اون هم به رنگ قرمز مورد نظر، نوعی امضای معمارانه نوعی هویت جدید به باغ‌چه های این روز‌هاشون بدن...
یک نوعی منظرسازی هست که نه زاهدانه مانند منظرسازی‌های شرقی و نه دست و دل‌باز مانند باغ‌سازی های سنتی خودمون با عناصر طبیعی برخورد نمی کنه، بلکه عناصر طبیعی رو آمیخته با کف‌سازی ها و مبلمان‌های مصنوع و به صورت تحدید شده و حساب شده به کار می‌بره.
گرچه من به شخصه با باغ‌سازی های دست و دل‌باز خودمون بیشتر صفا می‌کنم اما می‌دونم معماری‌های امروز سخت‌تر برمی‌تابه اون دست و دل‌بازی‌ها رو ؛ به خصوص که زمین‌های این روزها که اون‌قدر کوچیکن که غالبا جای دست و دل‌بازی نمی‌گذارن.
نشستن روی چمن اون قدر برای بشر خوشاینده که حتی اگر عادت کرده باشه روی مبل بنشینه می تونه مبل‌هایی با پوشش چمن و سبزه برای خودش طراحی کنه...
چرا که نه!؟ در طراحی باغ‌ها و فضاهای سبزمون به بعد سوم و ایجاد احجام کاربردی سبز هم فکر کنیم.
برخی سایت‌ها هستند که به دلایل مختلف امکان گسترش معماری در روی زمین رو از طراح می‌گیرن. چه به بهانه های میراث فرهنگی و طبیعی چه به دلایل پاس‌داشت کالبدی یا وظیفه‌ای موجود که ساخت و ساز روی زمین به وضعیت موجود لطمه می زنه.
از طرفی ساخت در زیرزمین همیشه با مسائلی از قبیل تامین نور و هوای تازه روبه‌رو می شه و خیلی وقت ها طراحان مجبورن برای تامین چنین چیزهایی فضاهای خالی بزرگ (اصطلاحا ووید void) ایجاد کنن و مسائل دیگه! اما در این جا با اتودی ویژه روبه‌رو هستیم.
نورگیرهای محدبی که در شبکه‌ای منظم فضای بزرگ سالن زیر رو مثل روز روشن کردند و اگرچه در معماری سنتی حمام های خودمون و حتی در برخی شبستان‌های زیرین مساجد و بناهای دوران اسلامی در ایران خودمون هم این نگاه طراحانه وجود داشته اما به مدد فن‌آوری‌های امروزی، طرحی که با هم می بینیم تونسته نوری باورنکردنی رو به فضای پایین برسونه و حتی به جرات می شه گفت از بسیاری فضاهای مشابه که روی تراز هم‌کف هم ساخته می شه، سالنی پرنورتر رو برامون ایجاد کرده.
نکته جالب توجه دیگه این که ساخت خوب این کار، حس این رو ایجاد می کنه که واقعی نیست! احساس می کنی سالن پایین تصویرسازی رایانه ای شده! و این یعنی رویایی تر بودن ساخت نسبت به رندرهای دیجیتال!
مجموعه ای از طراحی های شهری بیشتر در قالب نقاشی دیواری که تنها به دلیل دم دستی بودن واجرای راحت بیشتر طرح ها به صورت یک پست این جا می گذارم. یعنی عموم کارها، نقاشی ها و طرح های بزرگ و پیچیده ای نیستن که مثلا همین کیفیت نوآوری احتمالی در اون ها رو تحت تاثیر قرار بده.
طرح های زیر خیلی ساده و گاهی خیلی پرمغز هستند و در برخی موارد توسط یک نفر با ساده ترین ابعاد و در کوتاه ترین زمان و بدون هماهنگی خاصی قابل اجرا هستند. ناز شصت هنرمندهای با دغدغه ای که تو گوشه و کنار شهرهاشون اگر بستری برای ابلاغ یک پیام پیدا می کنن دست به کار می شن و منتظر اجازه هیچ ارگان و نهادی هم نمی شن!!! :)
دارم به عصیان شهری تحریک می کنم تون!!! :))
اتودهای موجود در این پست بی اندازه برای دوستان طراح شهری و طراح منظر و طراحی صنعتی و معماری قابل استفاده و ایده گیری هستند؛ مجموعه ای از 14 نمونه مبلمان شهری خلاف عرف! مبلمانی که هنجارهای مرسوم موجود در پس ذهن ما رو شکستند و در مواردی به طراحی هایی فوق العاده دست پیدا کردند..
این سه تا مجموعه خیلی جالب طراحی شدند. به طوری در نسبت با یک‌دیگه طراحی شدند که در میون خودشون نوعی بافت شهری متفاوت از شهر و هویت دار درست کردند. توده‌های سه تا بنا در میون خودشون راه‌ها و کوچه‌هایی درست کردند که خیلی متفاوت از بستر شهری، منجر به خلق محله هایی جدید شده...
می دونین این چنین کاری چه میزان رابطه مردم رو با این بناهای فرهنگی بالا می بره!؟ واقعا نمی ارزه صرف بخشی از زمین به درآمد این ایجاد رابطه؟
جالبه! گاهی فضاسازی شهری می تونه این قدر ساده باشه و البته جلوه گر!
ما معمولا توی خیلی کارهای داخلی زیاد روی ظرفیت های فرم و رنگ و ترکیب‌های خاص حساب می کنیم و غالبا هم کارهای خاصی از آب درنمیاد.
تازه این کار نسبت به حرکت مخاطب ها از خودش عکس العمل هم نشون می ده و کلی زمینه ارتباط گیری با مخاطب یا برنامه گیری برای نور‌پردازی های خاص یا مناسبتی داره.
